Materiae polyurethanicae obductionis, propter diuturnam expositionem luci ultraviolacea vel calori, flavescentiam tempore procedente habent, quae earum aspectum et vitam utilem afficiunt. Introductione UV-320 et 2-hydroxyethyl thiophosphatis in extensionem catenae polyurethani, polyurethanum non ionicum aquosum, praeclara resistentia ad flavescentiam, praeparatum et in obductione corii applicatum est. Per differentiam coloris, stabilitatem, microscopium electronicum scandens, spectrum radiorum X, aliasque probationes, inventum est differentiam coloris totalem △E corii, quinquaginta partibus polyurethani non ionici aquosi, praeclara resistentia ad flavescentiam tractati, 2.9 esse, gradum mutationis coloris 1 esse, et mutationem coloris minimam tantum observatam esse. Cum indicatoribus fundamentalibus roboris tensilis et resistentiae detritionis corii coniunctis, apparet polyurethanum flavescentiae resistentem praeparatum resistentiam flavescentiae corii augere posse, proprietatibus mechanicis et resistentia detritionis servatis.

Cum hominum vitae condicionibus melioribus factis, homines maiores necessitates pro pulvinis coriaceis excogitant, non solum ut innocua sint saluti humanae, sed etiam ut aspectu grata sint. Polyurethanum aquosum late in materiis coriaceis tegendis adhibetur propter eius excellentem salutem et actionem sine pollutione, splendorem magnum, et structuram aminomethylidynephosphonatam corio similem. Attamen polyurethanum aquosum sub diuturno effectu lucis ultraviolaceae vel caloris flavescere solet, quod vitam utilem materiae afficit. Exempli gratia, multae materiae polyurethani pro calceis albis saepe flavae apparent, vel plus minusve sub irradiatione solis flavescunt. Ergo, necesse est resistentiam ad flavescentiam polyurethani aquosi studere.

Tres modi nunc exstant ad resistentiam flavescentiae polyurethani augendam: proportionem segmentorum durorum et mollium accommodando et materias primas ab origine mutando, additiva organica et nanomateria addendo, et modificando structuram.

(a) Adaptatio proportionis segmentorum durorum et mollium et mutatio materiarum rudis tantummodo problema polyurethani ipsius, quod flavescere pronum est, solvere potest, sed influxum ambitus externi in polyurethanum non potest solvere nec requisitis mercatus satisfacere. Per TG, DSC, probationes resistentiae abrasionis et tensilis, inventum est proprietates physicas polyurethani resistentis intemperiis praeparati et corii polyurethano puro tractati congruere, quod indicat polyurethanum resistente intemperiis proprietates fundamentales corii servare posse, dum resistentiam eius intemperiis significanter auget.

(b) Additio additivorum organicorum et nanomateriarum etiam difficultates habet, ut magnas quantitates additionis et mixturam physicam imbecillam cum polyurethano, quae ad diminutionem proprietatum mechanicarum polyurethani ducit.

(c) Vincula disulfidica reversibilitatem dynamicam validam habent, qua energia activationis earum valde humilis est, et frangi et reconstrui possunt multipliciter. Ob reversibilitatem dynamicam vinculorum disulfidicorum, haec vincula sub irradiatione lucis ultraviolaceae perpetuo franguntur et reconstruuntur, energiam lucis ultraviolaceae in liberationem energiae caloricae convertentes. Flavescentia polyurethani ab irradiatione lucis ultraviolaceae causatur, quae vincula chemica in materiis polyurethanis excitat et scissionem vinculorum et reactiones reorganizationis efficit, quae ad mutationes structurales et flavescentiam polyurethani ducunt. Ergo, introductione vinculorum disulfidicorum in segmenta catenae polyurethani aquosae, effectus auto-sanationis et resistentiae flavescentiae polyurethani probatus est. Secundum probationem GB/T 1766-2008, △E erat 4.68, et gradus mutationis coloris erat gradus 2, sed cum tetraphenylenum disulfidum, quod certum colorem habet, adhibitum est, non aptum est polyurethano flavescentiae resistenti.

Absorbentes lucis ultravioletae et disulfida lucem ultravioletam absorptam in energiam caloricam convertere possunt, ut vim radiationis lucis ultravioletae in structuram polyurethani minuant. Introducendo substantiam dynamicam reversibilem 2-hydroxyethyl disulfidum in stadium expansionis synthesis polyurethani, in structuram polyurethani introducitur, quae est compositum disulfidicum greges hydroxylos continens, quod facile cum isocyanato reagit. Praeterea, absorbens ultravioleta UV-320 introducitur ut cum melioratione resistentiae flavescentis polyurethani cooperetur. UV-320 greges hydroxylos continens, propter proprietatem facilem cum gregibus isocyanatis reagendi, etiam in segmenta catenae polyurethani introduci et in strato medio corii adhiberi potest ad resistentiam flavescentem polyurethani emendandam.

Per experimentum differentiae coloris, inventum est resistentiam flavam polyurethi resistentis flavī. Per probationes TG, DSC, resistentiae abrasionis et tensilis, inventum est proprietates physicas polyurethani resistentis intemperiis praeparati et corii polyurethano puro tractati congruere, quod indicat polyurethanum resistentem intemperiis proprietates fundamentales corii servare posse, dum eius resistentiam intemperiis significanter auget.